جوجوی مامان

ایمان دارم که قشنگترین عشق، نگاه مهربان خداوند به بندگانش است، پس من تو را به همان نگاه می سپارم و می دانم تا وقتی که پشتت به خدا گرم است تمام هراس های دنیا خنده دار است ...

پس ، شادمانه بالهایت را بگشا .... بی هیچ ترسی ...

و بیاد بیاور : کبوتر بچه گان همیشه در لانه ماندنی نیستند ...

و مگذار لانه کوچکت قفست باشد...

درآسمان خوبی ها ، پرواز را آغاز کن ...

تا اوج وحتی بالاتر از آن ...

برای آسمان سقفی متصورنیست ...